Σελίδες

Λίγο πριν πέσουμε… [Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ] (video)

Μια διαφορετική οπτική γωνία από αυτήν που έχουμε οι περισσότεροι από εμάς σήμερα!

Ένα βίντεο από μια σπουδαία και παγκοσμίου φήμης προσωπικότητα. Αποτέλεσε Πρύτανη και πρόεδρο του πανεπιστημίου της Ευρώπης, τιμημένη από τον Γάλλο πρόεδρο Ζακ Σιράκ το 2000 με

το μετάλλιο του διοικητή του τάγματος της λεγεώνας της τιμής για το επιστημονικό και διευθυντικό της έργο. Η Ελληνικής καταγωγής κυρία Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, μιλάει για το γεγονός ότι η μοναδική βαλκανική πρωτεύουσα που δεν έχει ακόμα απελευθερωθεί είναι η Βυζαντινή πρωτεύουσα, η Κωνσταντινούπολη.



Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ from Azer.Zeki on Vimeo.

Σήμερα μαθαίνουμε για την Αρχαία Ελλάδα για τους Αρχαίους Έλληνες όμως έχουμε ξεχάσει τελείως την συνέχεια της Αρχαίας Ελληνικής ιστορίας όπου δεν μπορεί να είναι άλλη από την Βυζαντινή ιστορία…
Η μέρα που η Πόλις εάλω 29 Μαΐου 1453. Από εκείνη λοιπόν την μέρα και έπειτα άνοιξαν οι πόρτες της Δύσης στους Ανατολικούς και ακόμα και σήμερα είναι διάπλατα ανοιχτές. Είναι ίσως μια

ξεχασμένη από πολλούς ιστορία που όμως έρχεται να ενώσει πάρα πολλά κενά που έχουμε στον ιστορικό χάρτη της χώρας μας! Είπα ξεχασμένη; Θαμμένη ίσως καλύτερα. Προσωπικά στα λίγα αυτά χρόνια της ζωής μου δεν είχα ακούσει τέτοια οπτική γωνία για να μάθω την ιστορία του ελληνικού γένους. Πέρα από μερικές βαριές εκφράσεις και πολλές φορές δύσκολες να πούμε, το παραπάνω βίντεο μου άρεσε πολύ. Περισσότερο γιατί μου άνοιξε το οπτικό πρίσμα που ζω τα γεγονότα σήμερα. Ανεξάρτητα από τις ιστορικές περιγραφές αν μετρήσουμε μόνο το γεγονός σαν γεγονός, σαν αποτέλεσμα δηλαδή… θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε μέσα μας και την σημερινή καθημερινή ιστορία που γράφεται με τις ζωές όλων μας πάνω σε αυτή την Γή!
Για να ενώσω τα λεγόμενα της Κυρίας Αρβελέρ με την δική μου ιδιοσυγκρασία και με το δικό μου αθώο οπτικό πρίσμα θα σας πω τα παρακάτω… Μάλλον στους καιρούς μας δεν πουλάει και πολύ, το όλο θέμα Θρησκεία… Όμως απ’ ότι λέει και ο Καθηγητής ψυχολογίας Γιώργος Πιντέρης… Μαθαίνουμε καθημερινά για τα σκάνδαλα της εκκλησίας, την εισάγουμε μέσα μας και την σχετίζουμε με την πολιτική και έτσι κάνουμε το λάθος μας. Αποστρέφουμε τον εαυτό μας από την πολιτική, αποστρέφουμε τον εαυτό μας από την εκκλησία και την ίδια στιγμή κάνουμε αυτό το λάθος… μαζί με την εκκλησία που πετάμε από πάνω μας πετάμε και την ίδια μας την πίστη. Μια πίστη αναγκαία στην επιβίωσή μας που όμως ακριβώς επειδή έχει αυτό το εξωτερικό γνώρισμα (την αναγκαιότητα δηλαδή προς αυτή), έχουμε αρχίσει να την βρίσκουμε αλλού. Έτσι λοιπόν με αυτό τον τρόπο έχουμε φύγει από την πολιτική, έχουμε φύγει από την εκκλησία αλλά έχουμε φύγει και από την πίστη μας. Έχουμε γίνει άνθρωποι που δεν θέλουμε να ακούσουμε για εκκλησίες για θρησκείες για θεούς… Στη συνέχεια δεν θέλουμε να ακούσουμε για Βυζαντινά χρόνια… Τα θεωρούμε πολύ Χριστιανικά για τους εαυτούς μας, τα θεωρούμε πολύ της καταπίεσης (κάθε Δευτέρα και Τετάρτη φασολάδα ώχου μωρέ δεν με παρατάς), τα θεωρούμε χρόνια ντεμοντέ. Είτε το θέλουμε σαν σημερινοί μοντέρνοι άνθρωποι της πίτσας και της κοκακόλας είτε όχι αυτή είναι η ιστορία μας η εξελικτική πορεία των Ελλήνων λίγο πριν πέσουν.
Από την άλωση της Πόλης και έπειτα οι Έλληνες κατακτηθέντες από Οθωμανούς και Τούρκους στην πορεία αφήσαμε τα σκήπτρα στους Δυτικούς να διαμορφώνουν την Ιστορία του πλανήτη και μέχρι σήμερα δεν έχουμε βρει τρόπο να σταθούμε στο ύψος της ιστορίας μας στο ύψος το οποίο είχαν διαμορφώσει οι προγονοί μας! Δυστυχώς σήμερα μάλλον σκύβουμε παρά αναστηλωνόμαστε, δυστυχώς μάλλον μετά από τόσα χρόνια μας έμεινε κουσούρι η καμπούρα!
Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια: